DNRT 09-04-2011

Afgelopen Zaterdag mocht ik met mijn gloed nieuwe race 5 weer het circuit op. Het was nog even stressen om alles op tijd af te krijgen, maar zoals gewoonlijk is dat weer gelukt. Op het laatste moment nog even een wiellager en remblokjes vervangen en ik was er klaar voor!

 Normaal ga ik altijd voor zekerheid. s'Ochtends eerst even op semi slicks de baan op om het gevoel van zekerheid te krijgen, maar deze race ging er een worden van risico's nemen, niet van zekerheid. Dus meteen de vol slicks erop en gaan. Dat was best een uitdaging en ik moest echt werken om de auto niet in de slip te laten gaan. Iets wat even mislukte in de audi S bocht. Uiteindelijk alsnog een rondetijd van 2:17 neergezet. 

Niet echt een rondetijd om trots op te zijn als je een auto met snellere motor hebt. Dus de kwalificatie moest beter. Bij het opstellen kon ik nog net voor een Toyota komen te staan die ik nog ken van vorig jaar. Hij is langzamer dan de race 5, maar constant bezig zijn lijn te verdedigen, dus lastig in te halen. Geen auto om achter te zitten tijdens een kwalificatie dus. Het werd snel duidelijk dat de Toyota ook sneller was gemaakt, dus ik moest werken om hem niet voorbij te laten. Na 4 ronde kreeg ik de smaak te pakken en verloor ik de Toyota uit het zicht. Met een rondetijd van 2:14, een nieuw personal record, kon ik zeker tevreden zijn.

De start van de eerste race ging niet echt goed. De motor wilde wel, maar de banden werkte niet mee. Met het goede toerental kom je wel weg, maar wat is dat goede toerental?? In ieder geval niet de 3000 toeren waar ik vorig jaar wel goed mee weg kwam. Toen ik weer grip had en de auto uit de wielspin had gehaald had ik veel plaatsen verloren. Dus begon ik mijn inhaalslag. Na 3 ronde zat ik op een goede plek en had ik mijn strategie al klaar om de volgende in te halen. Helaas werkte mijn banden me weer tegen en slipte ik in de bocht zonder naam. Het hele veld haalde me weer in. Vloekend en tierend kreeg ik de race 5 weer aan de praat en kon ik weer opnieuw beginnen met de inhaal race. Toen er afgevlagd werd, zat ik bijna weer op mijn oude plek. Een ronde tijd van 2:13!! Weer een nieuw record.

Maar, de tweede race wel starten achter de Toyota….  Dat wordt knokken op de baan. En inderdaad. Ik kon ze bij de start niet inhalen, dus zat ik al snel achter een BMW en de Toyota. De BMW kwam de Toyota ook niet voorbij en ging van de ene lijn naar de andere. Hij zwabberde over de baan en prakte hem overal tussen. Het lukte me maar niet om er voorbij te komen. Net voor de Tarzanbocht zag ik een gaatje en wilde de BMW uitremmen. Maar net voor ik er voorbij kon gooide hij hem naar binnen en moest ik vol in de remmen. Of ik zou de neus van de race 5 in de BMW stempelen of ik moest uitwijken. Niet iets wat je wil met die snelheid, maar waar ik toch voor koos. Ik slipte met volle snelheid richting de vangrail en mijn gevreesde grintbak. Maar de grintbak was deze keer mijn redding, want ik stopte echt een millimeter voor de vangrail. Pfff, dan zit je hart in je keel hoor.

Door dit gebeuren had ik een rondetijd van 2:14. Ik had flink de balen erin, maar kon dit wel zien als een leerpuntje. Ik ben ervan overtuigd dat ik en de race 5 het in ons hebben om rondetijden onder de 2:10 te rijden. Alleen dat inhalen hè. Dat moet gewoon beter gaan. Maar, dit was nog maar de eerste wedstrijd van het jaar.....

Maak jouw eigen website met JouwWeb