Media

 Nieuws

Te graag te veel en ook nog eens te snel!

Geplaatst op 9 Juli 2011 | 18:40


Iedereen die bezig is met autosport weet dat het je ooit gaat overkomen, maar je bent er evengoed ziek van als het gebeurt.
 
Crashen met je eigen gebouwde race autootje. Het overkwam mij afgelopen DNRT race in de tourklasse op Assen. Mijn Renault 5 was voorzien van een compleet nieuw onderstel waardoor de race 5 behoorlijk stug was. Daar kon ik absoluut niet mee overweg en stond bijna iedere ronde achterstevoren. En toen, in de eerste race gebeurde het, de auto sloeg 2 keer over de kop in de ludwigteller bocht en kwam daarna weer netjes op z’n wielen terecht. Maar dan wel compleet total loss.



Tot aan de dag voor de race ben ik bezig geweest om de race 5 klaar te krijgen voor de race op Assen. Het complete onderstel is aangepast om de wegligging te verbeteren, zodat ik harder door de bochten kan. Omdat ik het toch fijner vind om met een korte overbrenging te rijden heb ik ook de versnellingsbak nog even gewisseld. Ik zeg wel “even”, maar dat is bij een 5 nog een flinke klus. Tijdens de laatste trainingsdag op Zandvoort kwam ik flink wat vermogen tekort, waardoor ik 3 seconde per ronde langzamer was. Dat bleek een overleden turbo te zijn die echt niet meer te reviseren was, dus daar moest op het laatste moment ook nog een andere voor gevonden worden. Maar met flink wat hulp van “Van Dijk autoservice” was het me uiteindelijk toch weer gelukt. Ik kon richting het noorden van het land om voor de eerste keer te racen op het circuit van Assen!

Ik vond het maar wat spannend om te gaan rijden met een echt race onderstel, maar merkte tijdens de training dat het nog niet zo makkelijk was. Tijdens de training stond ik constant achterstevoren waarbij de auto stilviel en ik maar moest hopen dat de rest van het veld me wist te ontwijken. Ik kreeg ook nog een standje van de wedstrijdleiding omdat ik constant buiten de baan kwam. Maar hoe meer ronden ik reed, hoe meer ik de race 5 onder controle kreeg en voor mijn gevoel ging de kwalificatie opzich wel aardig. Nog niet zoals het moest, maar in ieder geval wel beter.

En toen kwam de eerste race. Ik kwam aardig op gang en wist zelfs een auto in te halen. Ik kreeg de smaak te pakken en ging ervoor! Maar toen was ik de auto weer kwijt en spinde ik bij post 10. Daar ging mijn welverdiende plek… En tot overmaat van ramp kreeg ik de auto niet meer in zijn versnelling. Net voordat ik weggesleept zou worden lukte het toch weer en kwam op mijn oude plek terecht. Ik dacht dat ik nog wel een BMW die voor mij reed in te kunnen halen en probeerde later te remmen bij de ludwigteller bocht om de snelheid erin te houden. Helaas stuurde ik te vroeg in en reed ik vol over de curbstones heen. De auto sprong omhoog, kwam neer en klapte zo op z’n kant. Daarna rolde hij nog 2 keer door en kwam weer op de wielen terecht. Ik wilde te graag te veel en ook nog eens te snel. Met een hardslag van 200 rukte ik mijn gordels los en sprong uit de auto. Omdat ik rook uit de motorkap zag komen, dacht ik dat de auto in de brand zou vliegen. Eenmaal bij de bandenstapel aangekomen kwamen overal mensen vandaan die tegen me aan begonnen te praten. Ik kon alleen maar aan mijn gecrashte autootje denken en was compleet in paniek. Toen werd het allemaal teveel en ging het licht bij mij even uit.





Ik werd geweldig opgevangen door iedereen en het ging al snel weer beter. De rolkooi en gordels hadden goed werk verricht, want ik had nog geen schrammetje. Helaas kan ik dat niet zeggen van mijn race 5. Die heeft een flinke opdonder gehad en is behoorlijk krom. Ik heb mijn hele ziel en zaligheid in die auto gelegd en ga alles uit de kast halen om hem te redden. Met behulp van mijn sponsoren, Van Dijk autosevice, Giesbergen autoschade en TIM tuning gaan we kijken wat de opties zijn.



Dit race seizoen is voor mij voorbij, maar ik ga hoe dan ook verder. Want mijn missie is nog steeds niet bereikt, een eerste plaats behalen in de tourklasse. Dit jaar is het helaas niet gelukt, maar volgend jaar kom ik terug met een verbeterde versie van de race 5 voor een nieuwe poging!

Iedereen bedankt voor alle reacties en steun.

Groetjes,

Floor
www.floorsrace5.nl

DNRT site

Nieuws

Een gok wagen voor een snellere tijd….

Geplaatst op 29 Mei 2011 | 11:23


Soms is het de moeite waard om een gokje te wagen. Ook al loop je daarmee het risico een wedstrijd achteraan te rijden.
 
Als je altijd maar met de “goede standaard” onderdelen blijft rijden waar hij het altijd goed mee heeft gedaan, dan ga je nooit harder. En het hoeft niet altijd bergen geld te kosten.

De race op 1 Mei kon ik helaas niet meerijden vanwegen technische problemen. Mijn versnellingsbak begaf het in de eerste bocht van de vrije training. De andere bak die ik nog had liggen en er de week erna in had gezet vertoonde ook problemen. Maar na wat verstel werkzaamheden door de mannen van TIM tuning durfde ik de gok te wagen om ermee naar Belgie te gaan. Tijdens de testdag merkte ik ook dat de overbrenging langer was als in de oude bak. Maar zou dat nou een voordeel of een nadeel zijn… Dus besloot ik er een race mee te gaan rijden om het verschil eens goed te testen.



Tijdens de vrije training van de tour klasse moest ik echt moeite doen om de rest van het veld bij te houden. Omdat de race 5 een onderliggende nokkenas heeft is hij gelimiteerd in zijn toeren. Te hoog in zijn toeren rijden geeft gegarandeerd brokken in de motor. Maar nu was het kiezen of delen, achteraan rijden of misschien weer een motor revisie doen. En als competatieve coureur kies je uiteraard voor het risico, dus gierde de race 5 met hoge toeren over de baan heen tijden de kwalificatie. Maar het was nog niet genoeg, want met een ronde tijd van 2:08 hoorde ik bij de laatste 3 van het veld. Jammer, dan maar nog meer risico nemen tijdens de race.

De eerste race had ik een redelijke start waarbij ik meteen tussen een aantal BMW’s terecht kwam. Ik moest echt hard werken om ze bij te houden, maar de race 5 nog harder. Door de hogere toeren en het zonnetje wat al de hele dag volop scheen vloog de motor temperatuur flink omhoog. Als dat maar goed zou gaan… Het komt wel eens voor dat je in het heetst van de strijd een foutje maakt. Ik schakelde mis in de ziekenhuisbocht waardoor ik in de laatste ronde mijn welverdiende plek verloor… Jammer, maar met een ronde tijd van 2:046 kon ik best tevreden zijn.



Bij de 2de race had ik een wereldstart! Ik kwam auto’s tegen die ik normaal gesproken nooit tegenkom op de baan. Door deze start gierde de adrenaline door mijn lijf en gooide ik alles in de strijd om deze ingehaalde auto’s achter me te laten. Iets wat ik nog best lang vol wist te houden. Na een aantal ronden zat ik weer in gevecht met dezelfde auto’s als in de 1ste race. Maar nu ging ik ze achter me houden. Met gierende motor vloog ik over de baan. Inhalen, ingehaald worden, van de baan vliegen, door grintbakken heen crossen, alles maakte ik mee. Maar nu zonder foutjes waardoor ik met een ronde tijd van 2:042 flink wat BMW’s achter me had gelaten. En ik had echt een super leuke race gehad.



Ik had niet het idee dat deze bak nou direct voor snellere ronden tijden zorgt, maar ik ben er wel achter gekomen hoe ik ermee moet rijden. En alles is heel gebleven ondanks de hoge toeren waar ik mee gereden heb, dus een motorrevisie is niet nodig dit keer. Met dit gegeven kan ik een versnellingsbak laten maken met de perfecte overbrenging. En zo, zal ik uiteindelijk het maximale uit de race 5 kunnen halen en verder richting de top 10 van de tour klasse komen!

Floor Veuskens

www.floorsrace5.nl


Nieuws

Een uitdaging is er niet om uit de weg te gaan!!
Geplaatst op 11 April 2011 | 11:37


Toen ik op 19 jarige leeftijd in aanraking kwam met de racerij tijdens een stage bij een tuningsbedrijf was ik meteen verkocht.
 
Het maximale uit een auto halen zonder dat het kapot gaat vond ik geweldig! Dat wilde ik ook gaan doen. Maar dan wilde ik wel alles. Ik wilde de auto zelf opbouwen, erin rijden en uiteindelijk het maximum van mijn auto gaan opzoeken.



9 April heb ik mijn inmiddels 4de race in de tour klasse van de DNRT gereden. Mijn race wagen, een Renault 5 GTTurbo uit 1988, is een ware metamorfose ondergaan tijdens de winterperiode waarbij zijn uiterlijk van grijze muis naar roze race duivel is veranderd. De motor is ook voorzien van een snellere nokkenas wat de auto flink sneller maakt. En dat was te merken tijdens de race op 9 April. Met rondetijden van 2:13 was ik meteen 2 seconden sneller dan het jaar daarvoor. Om dit nieuw verkregen vermogen optimaal te gebruiken moet je soms iets meer risico op de baan nemen. Iets wat ik ook deed, maar wat tot 3 keer aan toe uitmonden in een slippartij waarbij al mijn tegenstanders die ik net had ingehaald me voorbij kwamen. Gelukkig liep ik daarbij geen schade op en probeer ik voor de volgende race te leren van de gebeurtenissen om zo steeds een beetje beter te worden.



Toen ik 5 jaar geleden mijn race wagentje kocht, leek hij niets op de race 5 waar ik nu in rij. Hij stond klaar om naar de sloop gebracht te worden en ik gaf ze redelijkerwijs geen ongelijk. Maar, een uitdaging is er niet om uit de weg te gaan, dus besloot ik hem toch te kopen en op te knappen. Als dochter van een automonteur kon ik al aardig sleutelen en na 2.5 jaar was de race 5 klaar voor zijn eerste rondjes op het circuit. Ik deed een cursus op het circuit van Zolder, België waarbij ik de beginselen van het racen leerde. En dat smaakte naar meer! Na een half jaar van trainen op het circuit en het technisch verbeteren van de auto behaalde ik mijn racelicentie. Nu had ik alle middelen om mijn eerste doel te bereiken, een officiële race uitrijden in mijn eigen gebouwde racewagen!



En dat gebeurde op 9 Augustus 2010. Toen reed ik voor de eerste keer mee in de toerklasse van de DNRT. Daar bleek mijn race 5 het super te doen in de regen. Ik reed de 16e tijd in de kwalificatie! Alle moeite en tegenslagen van het opbouwen bleken dus niet voor niets te zijn geweest. Maar, dit was zeker niet het einde. Met behulp van TIM tuning en mijn sponsoren ben ik steeds de auto en mijn racekwaliteiten verder aan het verbeteren om uiteindelijk een nummer 1 positie te behalen in de toerklasse. Dat gaat nog een flinke uitdaging worden, maar net als het ombouwen van een sloopauto naar een racewagen, iets wat me uiteindelijk zeker gaat lukken!

Floor Veuskens
www.floorsrace5.nl